De coaches en trainers hebben samen met de TC besloten om 2 teams te gaan vormen met elk 9 speelsters. MC2 zal opgesplitst worden.

Het huidige MC1 gaat door naar de B-jeugd en zal MB2 worden in de 2e klasse. Ze spelen nu 1e klasse en doen het daar dusdanig goed, dat als ze in de C-jeugd willen blijven ze door de Nevobo regels door zouden moeten naar de Hoofdklasse wat betekend dat er naar Maastricht Eindhoven ect. afgereisd moet gaan worden. Coaches en trainers stonden erachter om deze meiden al door te laten gaan naar de B- jeugd met groter veld en hoger net. Daar komen ze dan uit in de 2e klasse. 

Het huidige MC2 wordt verdeeld.

Het huidige MC3 wordt in de 2e helft MC1 en zal ingeschreven gaan worden in de 1e klasse omdat ook dit team bovenaan zal eindigen en volgens de NEVOBO regels een klasse omhoog moet. Dit kunnen de meiden zeker aan.

De trainingstijden blijven hetzelfde dinsdags van 18.00 - 19.30 uur en donderdags van 17.30 - 19.00 uur.

De teamindelingen zijn de 2e helft als volgt:

MB2:

Suus Beerkens

Kim Curfs

Julia Haagmans

Lindsey Harder

Nikki van Hoek

Vera Naus

Amber Raijer

Janne Reinders

Iris Smits

MC1:

Levi Deenen

Eliza Derks

Luna Drissen

Kaylee Hofmans

Lotte Hoppenbrouwers

Britt Peeters

Imke Smits

Gina Verheijen

Lieke Welles

--

Technische zaken AV Flash

We hebben op dit moment 3 meiden C- teams bij AV Flash.

En alle 3 de teams doen het super goed, ze staan allemaal EERSTE in hun poule!

MC1 in de 1e klasse en MC2 en MC3 in de 2 klasse.

Dat lijkt niet bijzonder, maar elk team heeft maar 6 speelsters!!

Dus daarom is het nog knapper dat ze allemaal zonder te kunnen wisselen bovenaan staan.

Elke speelster heeft elke set gespeeld.

Komende zaterdag om 12.30 uur speelt MC1 en MC3 thuis, dus kom ze aanmoedigen.

Zeker nu MC1 met nog 3 wedstrijden te spelen in eigen huis al kampioen kan worden.

Ze hebben nog 4 punten nodig.

Afgelopen weekend hadden we geen volleybalwedstrijd en daarom hadden we een extra training ingepland. Deze werd gehouden bij een van onze teamgenoten en werden er de nodige vaatjes karmeliet meester gemaakt. Onze karmelietmeester had de laatste tijd wat minder gevolleybald omdat hij graag zijn schouder en knieën wou ontzien voor deze avond.

De één dronk schuim, de ander liep later op de avond schuin en weer iemand anders zat in een hoekje te huilen omdat het Eindhovense voetbalteam voetbalde alsof ze mee hadden gedaan met ons avondje tripel karmeliet drinken.

Het eten werd verzorgd door een teamgenoot, de karmelietglazen werden verdeeld door een spelverdeler, chips werd geregeld door de karmelietmeester en de rest zorgde voor de nodige sterke verhalen.

De week erop mochten we naar Reuver om een potje te volleyen. Helaas was onze lustige middenaanvaller er dit keer niet bij vanwege ander verplichtingen maar hadden we goede vervanging in de vorm van tripel karmeliet schuim-meester junior.

De eerste set liet Revoc er geen gras over groeien en wonnen ze met 25-23 omdat wij niet effectief genoeg waren met onze aanval. We moesten dus aan de bak want de punten maakte we niet zo makkelijk als dat de biertjes erin gingen de week ervoor.

De tweede set wisten we dat we beter moesten volleyen en konden we de stand in sets gelijktrekken. Maar aan beide zijden van het net wist iedereen dat dit geen gemakkelijke pot zou worden en dat er gevochten zou moeten worden voor ieder punt.  22-25 voor flash.

De derde set trokken we met hetzelfde spel weer aan het langste eind. 22-25 voor flash.

De vierde set trok Revoc alle registers open en werden beide partijen steeds fanatieker. Dit verbaal geweld zorgde voor slordigheden in ons spel. Hier maakte de mannen uit Reuver dankbaar gebruik en wonnen deze set met 25-18.

Dan moest er toch echt een vijfde set komen. Nu gaat het om de worst hoor ik de tegenstander nog roepen. Volgens ons ging het om het kampioenschap maar dat terzijde. Al prikkend en aanvallend liepen we uit tot 4-10 maar Revoc vocht dapper terug en ze kwamen als een sluipschutter steeds dichterbij. Gelukkig kon onze middenaanvaller veel punten scoren en wisten we de koppositie te behouden en de set te winnen met 13-15.

Ondanks wat schermutselingen en een buitenaanvaller van flash die de bal op een schouder ramde bij de tegenstander terwijl er al gefloten was door de scheids was het toch een leuke pot. Bedankt voor de punten en de leuke wedstrijd!

AVFLASH SINTERKLAASOCHTEND              30 NOVEMBER VAN                     9.30-11.30                                                                                                                                                                                          

Jaarlijks organiseert AV Flash een leuke sinterklaasochtend voor alle leden van onze circulatiejeugd. Voor het komend seizoen staat het bezoek op 30 november a.s. gepland in SPORTHAL MFA de Schans. Sint komt ook dit jaar weer langs en zorgt dat er een paar dolle, gekke Pieten meekomen en die laten wij d.m.v. een spellencircuit zien dat de kinderen van AV Flash heel sportief zijn.

Graag willen we de coaches en trainers uitnodigen om samen met hun team deel te nemen aan het spellencircuit.

Het programma ziet er als volgt uit:

9.30 uur verzamelen en op een ludieke manier trainen met Niek, Jesse en Famke.

De hulppieten van die ochtend zijn Merel Braam en Bo de Zeeuw

9.55 uur kijken, roepen en zingen naar de Sint die komen gaat

10.30 Sint en Pieten uitzwaaien en met elkaar even wat drinken in de foyer van het MFA

11.30 Sinterklaasochtend is afgelopen en samen opruimen

We hopen dat iedereen aanwezig zal zijn om er een gezellige ochtend van te maken!

Het “Sinterklaas bestuur”

Na de klinkende overwinning van vorige week wisten we dat deze week alle zeilen bijgezet moesten worden.  We mochten tegen de heren van VC Olympia uit Panningen.

Met inspelen leek de tegenstander kansloos, ze speelden een snelle vier en deze kwam er sporadisch over. Het leek een kippetje te worden……. Onze aanvoerder deed dit keer niet mee omdat hij zijn schouder wilde sparen voor aankomende zaterdag (tripel karmeliet avondje hs 2).

De eerste set begint en de tegenstander speelt ineens met 2 spelverdelers, dit betekent altijd 3 aanvallers aan het net en dat kan lastig zijn. Helaas voor de tegenstander werkt dit niet en werkt av flash vakkundig naar de 25 punten toe en is er zelfs hoop dat we ze onder de 10 kunnen houden maar helaas blijkt dit een utopie. 13-25 voor flash.

In de 2^de set merken we dat de tegenstander ineens beter speelt. De pass komt niet goed, daardoor komen de set-ups niet en komt de aanval niet tot zijn recht. We krijgen serieuze tegenstand!!!! Dat zijn we niet gewend in deze klasse en we moeten aan de bak. Puntje voor puntje komen we dichterbij. Helaas lukt dit niet op tijd en moeten we ons eerste setje dit seizoen afstaan aan het goed spelende Olympia. 25-21 voor Olympia.

De 3^de set moet er een tandje bij. De tegenstander gaat op dezelfde voet verder en wij kunnen alleen maar bijblijven. Zelfs de prikballetjes hebben ze en daardoor krijgen we geen voet aan de grond. Bij 20-20: Gerrie gaat serveren en begint met een vieze lach richting de libero van de tegenstander. De libero begint al bijna te huilen als hij smerig wordt aangekeken door lustige Gerrie nadat de libero zijn tranen onder bedwang krijgt serveert Gerrie de bal richting libero en weet deze niet wat te doen. Dit ritueel herhaalt zich een paar keer waarbij de bal voor de libero komt en wij een kreun van hem horen bij het vallen van de bal of waarbij de bal over de libero heen valt en netjes binnen de lijntjes valt. Met de hakken over de sloot 20-25.

De ban is gebroken, de pass komt weer aan de set-ups komen aan en het gemep en geprik is weer begonnen. 11-25 voor flash dus 4 punten mee naar Arcen.

Herrar 1 obesegrad överst

Det är ett tag sedan vi har hört något från oss. De första fyra matcher spelas, och därmed gruppen har också varit lite luddiga. Även vi har (nästan) alla spel till nya skjortor vunnit. Jordy och gjorde en trevlig utflykt. Men mer om det senare.

Het is een tijdje geleden dat we iets van ons hebben laten horen. De eerste vier wedstrijden zijn gespeeld, en daarmee heeft de poule ook een beetje vorm gekregen. Ook hebben we (bijna) allemaal nieuwe inspeelshirts bemachtigd. En heeft Jordy een leuk uitstapje gemaakt. Maar daarover later meer.]

Välkommen tillbaka! (Welkom terug!, red.) zou je dan zeggen, maar echt weg zijn we natuurlijk niet geweest. Ondertussen hebben we al weer drie wedstrijden gespeeld waarover het nodige valt te vertellen. Dus parkeer je Volvo op de oprit, pak de Zweedse gehaktballetjes erbij en plof neer op je Björn hoekbank.

Zoals een maand geleden al te lezen viel, wonnen we de eerste wedstrijd in Venray gemakkelijk met 4-0. Vijf punten dus, een goede bodem. Als je bier wil drinken heb je ook een goede bodem nodig en een gebouw blijft ook niet staan zonder stevige fundering.

In andere woorden: het is dus zaak om vroeg in het seizoen veel punten te pakken. Hiermee vergroot je je kansen later in het seizoen én kan een eventueel slippertje worden opgevangen. Dit is vorig seizoen misgegaan waardoor we in de tweede helft achter de feiten aanliepen.

Zaterdag 28 september speelde we de eerste thuiswedstrijd. Om ook dit jaar goed voor de dag te komen bij de warming up, hebben we weer een nummer of 30 bij elkaar geraapt om door de speakers te blazen. Als hoogtepunt onderstaand lied. Luister en huiver, niet mijn keuze: https://www.youtube.com/watch?v=s0HuEvYNJNk

De tegenstander: Hovoc heren 5. Dit is een jong team aangevuld met 2 ‘oudere’ spelers. Of ja gewoon oudere als je het leeftijdsverschil berekent. Oftewel jonge roekeloosheid met een sausje ervaring erbovenop. Een beetje te vergelijken met ons 1e klasse seizoen.

De eerste set staat de jongere garde van Horst in het veld. Wellicht als uitprobeersel of onderschatting (muwhaha). Deze set winnen we dan ook met 25-7.

In de tweede set komt een van de ervarene mannen in het veld als spelverdeler. Dit brengt meteen structuur in het spel van Hovoc waardoor we het ook een stuk moeilijker krijgen. 25-21. Al moet er wel bij worden verteld dat we deze set een aantal wissels hebben doorgevoerd die even warm moesten draaien.

De derde en vierde set spelen we eenvoudig uit waarbij iedereen speeltijd krijgt. Iets wat ik persoonlijk (en de rest van het team ook denk ik) heel goed vind. Want het gaat niet alleen om de zes die in het veld staan. Winnen doe je met het hele team. Goed dat Ton dit van begin af aan al toepast, want we hebben dit de afgelopen drie jaar eigenlijk wel een beetje gemist.

Op de zondag kwam Tieme met het geniale idee om gezamenlijke inspeelshirts te bestellen. Normaal moet je zoiets niet aan Tieme overlaten, maar dit keer ging het verassend snel en goed. Nou ja snel… het duurde drie-en-een-halve week voordat ze geleverd werden. En nou ja goed… Bjorn, Jesse en Willem hebben hun shirt nog steeds niet ontvangen. Maar toch de rest heeft nu wel een goed passend en verassend warm shirt mét naam en nummer.

Twee weken later mochten we weer aantreden. Dit keer tegen VC Athos ’70 heren 2. Een team waar we vorig jaar ook tegen gespeeld hebben. Toen verloren we tegen Sevenum de uit de eerste wedstrijd van het seizoen. Thuis wonnen we met 3-2.

Nu vragen jullie je onderhand vast af waarom de introductie in een rare taal geschreven is… vraag dit maar aan Jordy die zo nodig op werkbezoek moest naar Zweden. Hier heeft hij een paar dagen lang op excentrieke wijze zijn lichaam getraind, waarna de verbrande calorieën weer werden aangevuld met bier voor €10.

Dit betekende dus dat Jordy niet bij de wedstrijd aanwezig kon zijn. Dit betekende ook dat ik, na pakweg 3,5 jaar, weer eens 4 sets mocht spelen. Ik denk dat de bank mij wel gemist heeft.

Dus Jordy: Tack så mycket!

Een leuke bijkomstigheid als extra motivatie:

De wedstrijd winnen we dan ook met 4-0, al gaat dit niet heel gemakkelijk. Zelf maken we te veel persoonlijke fouten. En ook de servicedruk ligt heel laag door veel fouten.

Een week later stond het welbefaamde Arcener Oktoberfest op het programma. Meer woorden wil ik er ook niet aan vuil maken. Alleen gelukkig dat er die zaterdag geen wedstrijd gepland stond.

Afgelopen zaterdag hadden we de kans om weer bovenaan te komen. Hovoc heren 4 had al vier wedstrijden gespeeld en 18 punten en wij 15 punten uit drie wedstrijden.

Op het programma stond de welbefaamde derby van de voormalig gemeente Arcen en Velden. Uit eerdere ervaring blijkt dit altijd een lastige tegenstander te zijn. Vorig jaar hebben we er dan ook twee keer een set tegen laten liggen.

Bjorn is al drie weken zenuwachtig aan het doen over de wedstrijd, en ook Jordy zal zeker niet vernederd willen worden door z’n halve dorpsgenoten.

De warming up begint al goed. Bijna iedereen had z’n nieuwe inspeelshirt aan (hè Tieme) en Pelle zorgde bij het inslaan al voor de nodige intimidatie door de notenkraker op te voeren.

Op zich is Velden niet zo’n heel lastige tegenstander, maar door ervaring en lastige services weten ze ons toch onder druk te zetten. Tel daar al weer service- en persoonlijke fouten bij op en je hebt een spannende wedstrijd. Toch winnen we met 4-0.

Na vier wedstrijden maximaal te hebben gescoord staan we dus bovenaan. Wel in het achterhoofd houdend dat we nog niet tegen de top van de poule gespeeld hebben, kunnen we toch zeggen dat het kampioenschap dit jaar ons doel mag zijn.

Komende zaterdag hebben we in Nederweert de eerste krachtmeting tegen nummer vier Fortutas.

Ook doen we dit jaar weer mee met de bekercompetitie. Zondag spelen we in Panningen 2x twee sets tegen Olympia heren 1 en VCE/PSV heren 2.

Dus komt dat zien!

Het is 18:30 uur in de De Schans, heren 1 is nog aan het spelen, de spelers van heren 2 druppelen binnen en lopen door naar de kleedkamer. 

Een paar minuten later ontvouwen er gekke taferelen zich in de kleedkamer van heren 2. Het ene teamlid is een ander teamlid in aan het smeren met een soort van sambal waar menig Thai de tranen van in de ogen zou krijgen. Er loopt een teamlid om de 3 minuten naar de wc omdat hij zenuwachtig is omdat hij vandaag zal debuteren. Een ander teamlid is aan het klagen dat de bar niet open is. Het volgende teamlid is open deuren aan het intrappen door te melden dat we de tegenstander absoluut niet mogen onderschatten, de bal rond is en we van deze tegenstander zomaar een setje kunnen verliezen.  Ondertussen lopen er 2 teamgenoten naar buiten om te kijken of hun auto er nog staat omdat de tegenstander de hele tijd iets roept van A!!! T!!! HOS!!!>

Dan is de wedstrijd van heren 1 eindelijk afgelopen, de winst voor de heren bedroeg de volle 5 punten daar ze gewonnen hadden met 4-0. En wij mogen eindelijk beginnen met inspelen.

Met inslaan wordt ons duidelijk dat de mannen van VC Trivia er zin in hebben maar aan onze kant laten we merken dat er met ons niet te spotten valt.

De eerste set staat op het punt om te beginnen, onze naar zweet en sambal ruikende aanvoerder maakt de opstelling bekend. De spanning valt van onze nog debuterende teamgenoot af als hij hoort dat hij nog niet hoeft te spelen en nog even de kat uit de boom mag kijken.

Set 1 winnen we volgens planning omdat we met de vertrouwde 6 beginnen.  Tot verbazing van de scheidsrechter en het publiek staat er een team dat aangeeft wanneer ze zelf touché maken, wanneer een bal van de tegenstander toch echt binnen de lijnen viel en wanneer ze zelf uit slaan. Iedereen is verbaast en vraagt zich af of de heren dit een hele wedstrijd vol kunnen houden daar ze normaal op zijn zachts gezegd fanatiek zijn.

Set 2 wordt de aanvoerder er door zich zelf uitgehaald ten faveure van onze maximaal scorende aanvaller. Deze ingewisselde speler haalt toch echt het maximale uit zijn spel en slaat alles vakkundig tussen positie 5 en 6. De tegenstander heeft hier geen antwoord op met als gevolg dat het moment is aangebroken dat onze debutant er in mag komen. Stijf van de zenuwen liep hij het veld in en passte, scoorde en maakte vooral weinig foutjes. Alleen bij de service merkte hij dat de zenuwen hem partte speelde. Er wordt dan ook gewonnen met 25-16.

Set 3 blijven we in dezelfde opstelling staan zoals we geëindigd zijn en deze winnen we met 25-15.

Set 4 komt onze  aanvoerder erin voor onze diagonaal, en wordt er in de midden gewisseld. Dit betekent dat we op 2 posities met de basisopstelling staan en ook deze set winnen we met 25-15. Complimenten voor dit team dat in iedere opstelling zijn hoofd koel houdt en de koppositie pakt.

Na de wedstrijd was het tijd voor de 5^de set, ofja eigenlijk hebben we nog een potje gespeeld in de kroeg. De bittergarnituurtjes waren lekker en de biertjes waren heerlijk.

Aankomende zaterdag komt Peelpush op bezoek om 19:15 uur.  

Het wordt langzaam spannend voor DS1. Na twee mooie overwinningen begin je misschien stiekem goede hoop te krijgen voor het verdere verloop van de competitie. Vandaag zou een vuurproef worden. Athos, de tegenstander, had met 3-2 nét verloren van Horn. Het feit dat Horn wordt ingeschat als een team dat wel eens hoge ogen zou kunnen gooien in onze poule, maakt Athos dus een interessante tegenstander.

De Sevenumse meiden van DS2  zijn over het algemeen een stuk kleiner dan de Gele Leeuwinnen uit Arcen. Het was niet zo dat ze zonder te bukken onder het net door konden lopen, maar veel scheelde het niet.

De eerste set werd er lekker fanatiek gebald. De hoofdrol was dit keer weggelegd voor het blok. Vooral de Sevenumse middenspeelsters hadden veel moeite met de muurtjes van Mari en Joska. Je kon echter zien dat de meiden van Athos vaker tegen dit probleem waren aangelopen. Hun blokverdediging zat uitstekend in elkaar en keer op keer lukte het hen de ballen toch weer te verdedigen. Uiteindelijk won Arcen de eerste set met 25-17, maar dat klinkt een stuk gemakkelijker dan dat het in werkelijkheid was.

De tweede set werd gedomineerd door de Arcense servicedruk. Het lukte Athos steeds minder goed om de pass bij de spelverdeler te krijgen, waardoor het spel wat voorspelbaar werd. De Gele Leeuwinnen maakten hier maar al te graag misbruik van. We wonnen de set met 25-20.

Tijdens de derde set besloten de middenspelers van Athos dat ze vaak genoeg in het Arcense blok hadden geslagen. De harde ballen werden vervangen door geslepen prikballetjes in het midden. De Arcense verdediging die daar om dat moment stond, had daar zo 1,2,3 geen antwoord op waardoor teveel ballen ongelukkig op de grond vielen. Er was een time-out voor nodig om dit op te lossen. Nadat de meiden de verdediging weer kloppend hadden werd de set vakkundig afgemaakt en wonnen we met 25-17.

De laatste set is de bonus. Als je hoge ogen wilt gooien in de competitie, dan zul je die moeten winnen. Als je al met 3-0 voor staat, dan is dit vaak een kwestie van concentratie en gewoonweg door blijven drukken. Athos was vastbesloten om alles te geven in deze laatste set en vanaf het begin was duidelijk dat de Gele Leeuwinnen daar geen antwoord op hadden. We maakten onnodige fouten en als je een team als Athos één vingertje geeft, dan pakken ze meteen de hele hand. Time-outs en spelerswisselingen mochten niet meer baten, we verloren de laatste set met 17-25 en daar mag best van gebaald worden. Een set verliezen is niet erg, onnodig een set  verliezen wel.

Volgende week staat HORNERHOF/HHC DS 2 op het menu. Deze dames staan op het moment tweede in onze poule, dat extra puntje dat we tegen Athos hebben laten liggen was dus meer als welkom geweest….

Een bijkomend probleem is onze nieuwe trainer/coach. Kathleen kan een prima training in elkaar zetten, maar ze heeft nog steeds moeite met de namen van de speelsters van DS1. Vorige week maakte ze het tijdens de training wel heel erg bont door Daan gewoon niet-Merel te noemen. Even later heetten Mari en Joska ook niet-Merel.

Als hulptrainer zie ik het als mijn taak om dit soort zaken op te lossen. Regenachtige zondagmiddagen zijn dan ideaal om dit soort handige, uit te printen, schema’s in elkaar te knutselen.

Ik zou zeggen: “Doe er je voordeel mee!”

Zoals gezegd spelen we de volgende week tegen HORNERHOF/HHC DS 2. Deze dames staan op de tweede plek, maar wij staan op de eerste! Iedereen die ons wil komen helpen om op die eerste plek te blijven is meer dan welkom om 17.00 uur in de Van Hornehal in Horn!

Laatste zwerfvuilactie van 2019.

Een slechte generale…

 …is een goede uitvoering. Een gezegde dat de afgelopen week best goed omschrijft. Want voordat we dinsdag mochten aantreden tegen Activerooy, speelden we eerst een lastige oefenwedstrijd tegen Livoc heren 1. 

Om 17:00 begonnen we in ons eigen mooie MFA. Wonderbaarlijk (voor een oefenwedstrijd) zat er meer publiek op de tribune dan bij een gemiddelde thuiswedstrijd. We speelden vijf sets tot 25 punten, en vanaf het begin werd meteen duidelijk dat dit een zware wedstrijd zou worden. Het was haast onmogelijk om een bal in het veld van Livoc op de grond te krijgen. Ze hadden bijna alles. De eerste set verliezen we dan ook met 13-25.

Tijdens de setwissel zegt Ton dat het zaak is om steeds een beetje dichter bij Livoc te komen qua stand. Dit lukt, want te tweede set verliezen we met (maar) 21-25. Set 3 +1, 22-25. Set 4 23-25. In de vijfde set leek het erop dat we toch nog een setje zouden pakken. We komen zelfs op setpoint, maar Livoc trekt toch aan het langste eind, 24-26.

Op zich geen slecht resultaat aangezien Livoc vorig jaar in de eerste klasse bovenaan de middenmoot meedraaide. Toch is een 5-0 verlies wel pijnlijk. Natuurlijk speelt het vele wisselen (want oefenwedstrijd) mee en moet iedereen nog in het ritme komen, maar potentie zit er zeker in.

Het slechte in slechte generale betekend dan ook niet zozeer slecht, maar misschien jammer en een goede meting met een hoger geklasseerd team.

Voordat we het gezegde uit de titel waar moesten gaan maken stond eerst hét feest van het jaar op het programma: Niek z’n verjaardagsfeest. Feestjes bij Niek staan bekend om de vele soorten drank, shotjes en leuke drankspelletjes. En de gekke dingen die er altijd gebeuren.

Dit jaar eindigde het met Tieme tussen de tomatenplanten.

En Jesse die zwaar onder invloed, van de Sprite natuurlijk, naar huis is gelopen. Toen thuis z’n sleutel en jas neergelegd. Zich toen realiseerde dat ie z’n sleutel en jas kwijt was (terwijl hij net met dezelfde sleutel binnen was gekomen?). Terug naar Niek is gelopen, nog op de Lage Lei beland is, maar op de een of andere manier toch weer is thuisgekomen.

Dan was het dinsdag (17-9) eindelijk zo ver. De eerste competitiewedstrijd van het seizoen.

Net zoals vorig jaar is Jan verantwoordelijk voor het maken van het rijschema. Dit betekent dat, net zoals vorig jaar, we bij iedere uitwedstrijd één uur en vijftien minuten te vroeg zijn. Op zich komt dit de kas van de toekomende kantine wel ten goede, maar het is toch net even het verschil tussen rustig eten of je gedragen als Givan bij een gemiddeld McDonald’s bezoek. Dus bedankt Jan…

Omdat we zo vroeg waren, waren de kinderen van pakweg 1 meter groot nog aan het trainen. En nee, Tieme mocht niet meedoen.

De zaal had een beetje Gaerstkamp vibes. Dus oude en versleten MIKASA?! ballen, bakstenen muren en het volleybalnet dat nog met zo’n hendel gespannen moet worden.

Dan de wedstrijd. De tegenstander is Activerooy heren 1. Dit team is vorig jaar gepromoveerd uit de derde klasse. Dit kan twee dingen betekenen: of ze moeten nog wennen aan het hogere tempo in de tweede klasse doordat ze net aan gepromoveerd zijn, óf ze zijn met overmacht kampioen geworden waardoor we het nog lastig zouden kunnen krijgen.

Gelukkig bleek punt 1 het geval te zijn. Venray kon ons op geen moment echt onder druk zetten. Hierdoor liep de pass zeer goed, waardoor Jan, Givan en Max veelvuldig aangespeeld konden worden. De snelle 31’ers en 41’ers gingen duidelijk te snel voor het blok aan de andere kant van het net. Hier werd dan ook veel mee gescoord.

Vrij eenvoudig hebben we de wedstrijd dan ook met 4-0 gewonnen. Toch positief dat we niet inkakken als het allemaal wat eenvoudiger gaat.

Ook een compliment aan Ton voor het goede wisselbeleid. Iedereen van de elfkoppige selectie heeft minimaal 1 set gespeeld, wat het teamgevoel natuurlijk ten goede komt. Ook de momenten waarop de wissels zijn doorgevoerd waren (meestal) goed gekozen. Iets wat vorig jaar helaas een aantal keer misging.

Afgelopen zaterdag hadden we dan natuurlijk vrij. Maar omdat deze gemotiveerde volleyballers niet een weekend zonder volleybal kunnen, besloten we om de tribune bij Dames 1 op te vullen. Zoals in hun verslag te lezen is was het best een amuserende wedstrijd. Voor de ingewijden: HOVOC Whoop! Whoop! HOVOC Whoop! Whoop!

Compliment voor de schrijver van dat verslag. Leuke anekdotes en grappige referenties naar de middeleeuwse tijden.
Als bedankje hebben we een mooi spandoek voor hem gemaakt om in de zaal op te hangen.

Komende zaterdag spelen we 17:00 in het MFA tegen Horst. 

Een vraaie historie ende al waar, mag ik u tellen, hoort ernaar….

We schreven het jaar onzes heren 2019, de datum was 21 september en de tijd was 19.15 uur. Terwijl Arcen werd belaagd door elfen, heksen en trollen van het naburige Elfia, vond in De Schans de vuurproef plaats van het kersverse DS1 team van AV Flash.

Aangemoedigd door lallende, als middeleeuwers verklede randfiguren maakten de meiden zich klaar voor hun eerste wedstrijd.

Er is nogal wat veranderd bij DS1. Een aantal speelsters heeft een nieuwe positie gekregen en het publiek vroeg zich dan ook af hoe dit uit zou gaan pakken. Joska, vorig jaar nog het kanon van de diagonaal, staat nu in het midden. Bo is spelverdeelster geworden, Lieke is geen spelverdeelster meer, maar staat nu aan de buitenkant, Merel is van het midden naar de buitenkant verhuisd en Sharon dweilt en schuift als libero in het achterveld.  Vera heeft haar naam verandert in Vëra Völckx en doet tegenwoordig ontwikkelingswerk in Zweden.

Omdat een goed begin het halve werk is, was er bij het begin van de wedstrijd geen scheidsrechter. De persoon die voor de wedstrijd was ingedeeld had zich blijkbaar aangesloten bij de horde middeleeuwers die de kasteeltuinen onveilig maakte.

Gelukkig kregen de meiden Tieme zo gek om op de scheidsrechterstoel te gaan zitten en kon de wedstrijd zo goed als op tijd beginnen.

De eerste set voelde inderdaad nog wat onwennig. Er waren geregeld misverstanden en dat ging ten koste van het spel. De Gele Leeuwinnen die toch gemiddeld zo’n 20 cm groter waren dan de Horster dames wisten geen enkele bal af te blokken en ook qua passing viel de bal te vaak ongelukkig op een plek tussen twee Arcense verdedigers in. Gelukkig had de tegenstander nét iets meer misverstanden en stond het vrij vlot 25 – 16 voor Flash en hadden we ons eerste puntje binnen.

Inmiddels werd het op de tribune drukker en drukker. Steeds meer Elfia-gangers vonden de weg naar De Schans. Terwijl vrouwe Emilia volle dienbladen met gerstenat verspreidde, maakten de Gele Leeuwinnen zich op voor de tweede set.

De dames van Hovoc hadden dan wel hun eerste punt laten liggen, ze waren verre van geknakt. Met veel kabaal kwamen ze het veld in en binnen de kortste keren keken we tegen een achterstand aan. Onze serve ging te vaak fout en ook de aanval liep niet lekker. Rond de 20 begon het spelletje aan de Arcense kant gelukkig te lopen. Merel sloeg een aantal loeiharde smashes langs en over het Hovocse blok en zo sleepten we toch de laatste punten binnen. Ook de tweede set werd gewonnen, met 25-22 dit keer.

De derde set werd retespannend. We begonnen fantastisch en binnen 10 minuten stonden we met 15-5 voor. Een tijdje later stond het 15-15 en weer wat later keken we tegen een achterstand aan. Er moest iets gebeuren. Tijdens een time-out werd besloten dat Joska zich als Viking zou verkleden om het middeleeuwse publiek nog meer op onze hand te krijgen.

Dit plannetje lukte, sterker nog, het leverde het, voor mij, mooiste punt van de wedstrijd op! Bo kreeg de pass op de 3-meterlijn en gaf de set up met lekker veel lef toch in het midden. Het Hovocse blok was hier absoluut niet op bedacht en Joska sloeg de bal keihard binnen de lijnen.  We wonnen ook de derde set, met 25-23 dit keer and the medieval crowd was going wild.

De laatste set was een formaliteit. De Hovocse coach leek de set te willen gebruiken voor het uitproberen van opstellingen en wisselde dat het een lieve lust was. Flash maakte hier graag misbruik van en zonder verder nog in de problemen te komen wonnen de meiden met 25-19. Met de eerste 5 punten in the pocket sloten de meiden zich aan bij de feestende Elfiagangers.

Volgende week staat Set Up op het menu. Deze dames hebben het afgelopen weekend één setje gewonnen van Athos, maar in deze fase van de competitie zegt dat nog weinig. Meerlo is niet ver weg dus ik zou zeggen: “Komt dat zien, komt dat zien!”

Op deze toch wel koude dag in september is het tijd om weer in het dagelijkse reilen en zeilen te duiken van de trots van Arcen: AV Flash Heren 1. Het wordt namelijk weer tijd om in het wekelijkse volleybalritme te komen. We zijn dan wel al een week of drie aan het trainen, maar afgelopen zaterdag stond de eerste oefenwedstrijd op het programma. Of ja oefenwedstrijd, maak er maar een intervaltraining van 4 uur van. En gisteren mochten we aantreden tegen onze grootste rivaal: de ervaren en oude (sorry Max) mannen van heren 2.

Zoals iedereen onderhand wel weet heeft Peter ons vorig seizoen na drie jaar verlaten. Vrij essentieel was het dus om een nieuwe trainer/coach te vinden. Na enig zoek en speurwerk is Ton Basten zo gek geweest om ons onder z’n hoede te nemen. En om gehandicaptenbegeleider te worden voor een paar niet nader te noemen teamleden.

Voor dat we naar het volleybalgezwam gaan eerst even een opsomming van de vakantie perikelen die we afgelopen zomer allemaal beleefd hebben…

Omdat we de afgelopen jaren zo veel met 4-0 verloren hebben, heeft Peter nog genoeg ijsbonnen om Clevers onveilig te maken.

Bjorn. Tja lastig uit te leggen wat hem deze zomer is overkomen. Wellicht zegt onderstaande foto genoeg, maar het was een leuke avond in de team groepsapp.

Om dit ernstige trauma weg te spoelen was een weekje Sziget noodzakelijk.

Max heeft een paar weken terug de drastische keuze gemaakt om als vrouw verder door het leven te gaan. Wel onhandig dat we nu steeds twee kleedkamers nodig hebben.

Pelle en ik hadden ruzie met een fles Bacardi, iets wat de foto hieronder helaas maar al te goed duidelijk maakt.

Jordy heeft deze vakantie een cursus tot psychiater gevolgd.

Tieme heeft in de vakantie bijgebeund als “mannelijke” escort.

Sem heeft z’n innerlijke kiwi gevonden in het verre Albufeira.

De rest heeft of niks uitgevoerd deze vakantie of het zo bont gemaakt dat de foto’s hier niet op de site vertoond mogen worden.

Dan terug naar afgelopen zaterdag. Op het programma stond een heuse vierkamp. De drie wedstrijden waren vooral bedoeld om weer aan elkaar te wennen waardoor alle mogelijke opstellingen dan ook zijn uitgeprobeerd. De eerste wedstrijd speelde we tegen Holyoke HS1, waar we met 2-1 van wonnen. De tweede wedstrijd tegen Holyoke HS2. Toevallig (toevallig?) heeft dit team Peter aangesteld als nieuwe trainer voor het komende seizoen. Helaas was hij niet aanwezig voor een kleine familiereünie.  Of misschien gelukkig, want we verloren met 1-2. De laatste wedstrijd speelde we tegen onze altijd gezellige zuiderbuur, VC Velden HS1. Godzijdank wonnen we hier wel van 2-1 van, waardoor we samen met Holyoke HS2 op de eerste plaats zijn geëindigd. Van de vier, best knap dus.

Gisteravond was het dan wel zover. De wedstrijd die alom bekend staat als de clash der titanen. De wedstrijd die door niet nader te noemen leden van de tegenstander eigenlijk niet te spelen is zonder scheidsrechter. De wedstrijd waarvan we van tevoren altijd menen dat we ‘ze wel even met 4-0 afsmeren’. En de wedstrijd die tot onze spijt als enige in het hele seizoen met Mikasa ballen wordt gespeeld.

Rond 20:30 begon het. AV Flash HS1 tegen AV Flash HS2. Zonder scheids uiteraard, want die had niemand geregeld. Onder ietwat softe muziek speelde we ons warm, waarna niet veel later de eerste service werd geslagen. In een aangenaam warme zaal dit keer (denk maar eens terug aan MFA de Ski-Schans).

Heren 2 begint zoals gewoonlijk met veel bombarie aan de wedstrijd. Toch lukt het ons, al dan niet met enige moeite, om de eerste set te winnen.

De tweede set en derde set verliezen we doordat heren 2 ons goed onder druk houdt. En door eigen fouten natuurlijk. Want het aloude gezegde ooit op papyrus geschreven door ene P. Munnichs luidt: “Um de setj te winne, mos se 19 punjte zelluf maake”. Dit hebben we zeker niet gedaan dus werd het zaak om de vierde en vijfde set te winnen.

De gemoederen liepen ondertussen vrij hoog op door het gebrek aan een onpartijdige scheidsrechter. Maar wat doe je er aan. Zeker niet de tegenstander onderuit stampen in ieder geval.

We slagen er in om de vierde set te winnen, waardoor inderdaad de vijfde set uitsluitsel moet gaan brengen.

We beslissen met z’n alle om de sterkst mogelijke opstelling neer te zetten, en snel komen we op een paar punten voorsprong. Totdat heren 2 zich terugvecht tot 13-13. Wat volgt is het beste te visualiseren als een euromunt die je op de tafel rond laat draaien. Hij kan beide kanten op vallen. 14-13. 14-14. 14-15. 15-15. 16-15. 16-16. 16-17. 17-17. 18-17. 19-17. Het overwinningslied werd weer ten hore gebracht in de douche, waarna de nodige rondjes bier zijn gehaald. De bar van het MFA heeft z’n maandomzet al behaald denk ik.

Komende zaterdag spelen we nog een lastige oefenwedstrijd tegen Livoc, een eerste klasser. En dinsdag (ja inderdaad wat een k*t avond) begint de competitie uit tegen Venray.

Hopelijk wordt het een seizoen waar een top 3 klassering mogelijk is. Of promoveren of kampioen worden natuurlijk. Maar dat zien we in april wel.

Wij zijn nog op zoek naar een trainer/coach voor Dames Recreanten 1 en Dames Recreanten 4. 
Weet je iemand, laat het de technische commissie dan even weten!